Sensizliğe kahredip yandığım gecelerde
Kalbim kırık ve mahzun
Karışık duygularla
Öksüz bir çocuk gibi
Perişan hallerimle sessizce ağlarım da
Göz yaşlarım süzülüp akar yanaklarımdan
Ve sızlar burnumun kemikleri
Bitap düşerim yatağımın üstüne
Ya da bir koltuğa yığılır tüm vücudum
İşte böyle her gece eririm yudum yudum
Beni sen bile bulmazsın artık
Ben sende ve aşkımızda kayboldum
Çıkamadım anla beni
Çıkamadım bu denizden
Çırpındıkça çıkmak için
Kurtulamadım boğuldum
13 Mayıs 01
Arif ArslanKayıt Tarihi : 7.3.2003 00:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!