Peşin hükümlülük girdabındaydı, boğuluyordu.
Bilmiş bilmiş adamların
Nemrut'tan bile Nemrut çehrelerinde asılıydı
Hayatı boyunca kaçtığı,
Hiç bir zaman sevmediği
Düzene uymak fikri.
Kurşun askerin zikri...
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta