Boğucu Bir Sabah Vakti Şiiri - Nazife Ab ...

Boğucu bir sabah vakti,
Yeni bir ülkede,
Yerini yadırgamak gibi,
Gergin,mahzun ve neşesizim.

Şehrin tüm yolları kesilmiş,
Sokağa çıkma yasağı,
Var gibi.
.............
Tüm yollar virajlı,
Bir yanları uçurum,
Derin ve dipsiz.
İçine alacak gibi.

Bir kaç insan görüyorum,
Çapaçul hepsi.
Yaşamı irdelermiş gibi,
Adımları gayet seviyeli.
Düşünceli.

Evlerin çatıları,
En son yakalandıkları fırtınadan,
Uçmuş.
Payandaları iyice yamulmuş
Yarım yamalak açılan pencereden,
Sanki biri bakıyormuş,
Hiç bir şeyi umursamaz gibi.

Alabora olmuş,
İskeledeki balıkçı tekneleri,
Vapurları çalışmıyormuş.
Zaten kırk merdivenle çıkılıyormuş,
Depozitosuz kiralanan,
Virane evler gibi.

Gördükçe çözülüyor dizlerimin bağı,
Tutamıyorum.
Koşamıyorum,yürüyemiyorum,
Ayaklarımdan kurşunlanmış gibi.

Dudaklarım değmiyor birbirine,
Konuşamıyorum,
Hiç konuşma! Sus! Der gibi.
Boğazımı tıkamış koskoca bir yumruk,
Sesimi keser gibi.

Bu halsizlik,bu hareketsizlik,
Kanatır yüreğimi.
Papatyalarını,kır çiçeklerini,
Yitirdi şimdi.

Katıla katıla ağlıyor durmadan,
Kuruyan çiçek diplerini,
Sulayacak gibi.

Izdırabım gözlerimden okunuyor,
Bir tek sana yenildim!
Der gibi....................................