ben artık yağız atlar koşturuyorum uzun geniş yeşil vadilerinde
sallanan yelerini okşar gibi rüzgarda çocuğun
yemyeşil gözlerine takıyorum umutlarımı
ben artık buluttan evler kuruyorum pencereleri buğulu akşam
bahcesinde deniz
denizinde alabora olmayan yelkenliler
ve derinliklerinde boğulmayan aşklar düşlüyorum boyuna
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
