Boğazımı Sıkar Neyleyim Şiiri - Eyup Şahan

Kızıl korda yanan buzlar misali,
Eridikçe yaşım akar neyleyim.
Ben yandım dedikçe Kerem emsali,
Gönlümün sultanı bakar neyleyim.

Ter içinde gördüm kutup da yazı,
Çöllerde gezerken dondurdu bazı.
Beni benden aldı aşkın ayazı,
İçimde şimşekler çakar neyleyim.

Bülbüle söyledim vefasız gülü,
Gülün dikenidir bana ödülü.
Kime ne diyeyim kaderin zülü,
Sevda kurşunları yakar neyleyim.

Gülden diken battı ayakaltına,
Acı çekmek düştü seven bahtına.
Bir güzel oturdu gönül tahtına,
Gönül duvarını yıkar neyleyim.

Kurudu ırmaklar çöl oldu dere,
Lale boyun eğdi kaderim diye.
Sevmekten Eyüp’e kalan hediye,
Her an boğazımı sıkar neyleyim.

Eyüp Şahan
Ankara 3.5.1989