Görmezden gelsem de hayatımın her köşesinde seni,
Boğazımdaki o koca düğümden
Eksiltemiyorum inan bir parçacık.
Yapamıyorum ben anam babam,
Unutamıyorum tenindeki denizin ve İstanbul’un kokusunu.
Gözlerindeki ormanı soluyorum ben hâlâ ve her an.
Soluyorum saçlarından dağılan hasat vaktinin kokusunu.
Nasıl yandı bu denli canım
Ne diye sevmiyorum ben artık İstanbul’u?
Kayıt Tarihi : 15.3.2018 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!