Çocuktular,
Yüreklerinde umut vardı yarına dair
telaşlı.
Bir romanı okuyordu belki o saat.
Mozart'ı dinliyordu yada.
Belki yanık bir Anadolu bozlağında,
Yeni terleyen bıyıklarını sıvazlıyordu,
Elindeki gülü verebilmek için,
Karşı sınıfta bekleyene.
Karanlığı yarıyordu Nusrat.
Dolunay bile en kısık ateşte.
Hakkı yüzbaşı yüreğindeki med-di cezire
Döşerken mayınları,
Sen erteledin zamanı.
Okul merdivenlerinden,
Koşar adım inerken Conkbayırı'nı.
Mermi örtülü akşamlarda,
Siperine doldurup yıldızları,
Zafere gebe süngülerin
Işıltısını aldın koynuna.
Havranlıydı Seyit onbaşı.
İda'nın gücünü katarak gücüne,
Namluya sürmüştü iki yüz on beş okka yüreğini.
Gözlerinin alazına doldurmuştu karşı denizi.
Ağırdı mermisi...
Mecidiye tabyasından şehitler yüklüydü içinde.
Anaların ağıdı vardı çığlık çığlık.
Ve gönderilmemiş mektuplardı namluya sürülen,
Ocean zırhlısının küstah görkemine.
Al çocuk!
Sınıfta bıraktığın gülü getirdim sana.
Buda senin Koca Seyit.
İda'nın kekik kokulu eteklerine yapışan,
zeytin dalları getirdim başına.
İşte orada Anafartaların uçan atlısı.
Hala çakmak çakmak gözleri.
Hala ufku tarıyor.
Biliyorum Elli Yedinci Alay'ı arıyor.
Siper diplerinde açmış,
bütün kır çiçeklerini getirdim size.
Yurdum kokuyor hepsi.
Yurdumun kokularına sarıyorum sizi.
Gözleri dolu bulutlara karışıyorum.
ve sonra...
Tuzlu kıyılarına gömülüyor gözlerim.
Kayıt Tarihi : 4.4.2007 18:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Adana Valiliği Kültür Ve Turizm Müdürlüğü'nün,Çukurova Edebiyatçılar Derneği 'nin 2005 yılında Türkiye genelinde otaklaşa yapmış oldukları ''Çanakkale Şehitleri'' konulu şiir yarışmasında en iyi şiir seçilmiş,şiirler Adana valiliğince kitaplaştrılmıştır.
Tebrikler.
Çanakkale konusunda 15 yıldır araştırma yapıyorum. İDA ya rastlayamayışım herhalde büyük noksanlık...
Acaba nedir ida?
Havranlıydı Seyit onbaşı.
İda'nın gücünü katarak gücüne,
Namluya sürmüştü iki yüz on beş okka yüreğini.
Gözlerinin alazına doldurmuştu karşı denizi.
Bu mısralara bakarsak İlahi bir güç gibi anlaşılıyor.
(Yoksa Tanrısal mı demeliydim?)
İda'nın kekik kokulu eteklerine yapışan,
zeytin dalları getirdim başına.
Bu mısralara bakınca da bir mekan ismi gibi imaj aldım.
Velhasıl çözemedim.
Bu elbet benim noksanlığımdır.
Güzel şiir için tebriklerimi sunarım.
(Ama İDA nın güç vermesi olayı hariç. İda Allah kavramı ise itirazım olmaz. Ama başka bir kavram ise şiddetle karşıyım. )
güzel,anlamlı ve ödülü hak etmiş bir şiirle geldiniz..
tebrikler...
nice güzel şiirlerde buluşmak üzere
TÜM YORUMLAR (2)