Boğazda Yemek Şiiri - Mehmet Akif Tiryaki

Mevsim kış,
Boğazda lüks bir lokantada
cam kenarında oturuyorum,
karşımda masmavi deniz ve
içeride kavuniçi bir sıcaklık var.

Masamın örtüsü bembeyaz,
bardaklar pırıl pırıl,
kısık bir müzik çalıyor,
ayakkabılarım günlük boyanmış
ve saçlarım taranmış.

Bir adet gonca kırmızı gül
masamda önceden yerini almış.
Ellerim sıcak su ve sabunla yıkanmış.
Şef garson zayıf uzun boylu
ve smokinli, papyonlu.

Fransız şovalyelere benziyor tipi,
günlerden pazar
ve ben öğlen vakti Boğaziçi'ndeyim.
Hava kararana dek sürecek
daha buradalığım.

Karnımı doyurmayacağım,
adeta İstanbul'lu olmaktan
zevk duyacağım.

Pazartesi tekrar iş, tekrar stres,
aklımdan bile geçirmek istemiyorum
günlerden pazar
Boğaz da oturuyorum.

Beyaz peçetemi açtım,
soğuk mezelere hastayım.
Kalamar ilk tercihim,
midye çeşitleri ve
lüfer limonlu ve aynı zamanda
İstanbul'lu.

Vapurlar geçti önümden,
pazar keyfim akşamı buldu.
Güneş kızardı,ufukta kayboldu,
hesabı ödedim,
bir pazar böylece son buldu.

İnanmadınız biliyorum
tek gidemezdim,
ailemle gitsem;
en azından
dört adet yüz ytl verecektim,
ertesi hafta pazara zorla gidecektim,
hayat tarzımı zedeleyecektim.

Sağlık olsun
İstanbul pahallılıkta dünyanın
onbeşinci şehri olmadan evvel
çook gittim, o zevkleri
bir hayli tattım.
Hiç bir şey umrumda değildi,
oldukça rahattım.