Boğaz Yutkunacak Giyinirken Akşamı

boğaz yutkunacak giyinirken akşamı

sen hüznü yakar giderdin
yıkılırdı ellerim
ve kör olurdu.
yordam yordam yetim kalırdı
gece de lal.
Nefesimce
ellerim ve gözlerimde
doysun sana
bırak sende doğaya,
yeryüzü ve gökyüzüne
dokunayım
sende renklerin sonsuzluğuna.

ellerimin gözleri
gözlerimin bakışları
zifir karanlığımda, gecemde
bir dolunay gibi durursun karşımda
gökyüzü ete kemiğe bürünür sende
yıldızlar doluşur gözlerime
kendimi sende yakmaya çırpınırım
yanarak vermeye...
kutup yıldızım olurdun sonunda...
mevsimlere boyun eğdiren,
sol yanımdın....

Nefesinde büyütüyorum yüreğimi
Az sonra günün kırıntılarını dolduracak akşam.
günbatımının şarapçanağına
kabataştan baktığım ufukta
akşam esmerliği inecek denize,
boğaz yutkunacak
su esmerliği giyinirken
solgun suretine..
Ben hasretini yüreğimin eynine ay şahrud