Boğaz, Kar ve Yalnızlık

Bir kışın sabahında yalnızım
Bebek Parkı’nda,
Yalnızlığımın, sadece sadece boğaz ve kar farkında.
Boğaz bulmuştu ak ve temiz kardeşini,
Bense daha yeni kaybetmiştim sevdiğimi
Kıskandım yakınlığını karla boğazın
Bende tek değildim ama yalnızdı boğazda yazın
Kar üzerinde yürürken takip ediyordu beni
iki ayak izi,
Birde baktım ki, benim gibi,
Parkın ortasında yalnız seyrediyordu,
Fuzuli, denizi
Yaklaştım Fuzuli’ye yalnızlığımı birbir anlatarak.
Bana geçmişi anlattı Fuzuli’de
sözüne binbir güzellik katarak.
Yalnız değildim artık Fuzuli’nin yanında
Unutmuştum bir an yalnızlığı
Sevdiğim olsa da olmasa da

1989’dan……