İnci küpeleriyle gülümsüyordu köprü.
Mavi mavi savrulurken halkalar, sanki hilal
Sanki hep gemiyle yolculuk
Ay’ın kopuk yarısı, yıldız düşüşü dalgalar
Gece kendi oluyordu, gündüz başkası.
Battıkça batıyordu gün, karidesler uzun oturuşta
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
