Bodrum Katı Şiiri - Raşit Evşen

Onlar ;
Paydos yavrularım demişti,
Ohalde.
Sokaklara düştüler çaresiz,
Hep boyunları bükük
Sadece kuru ekmek peşinde.
Artık turşucu oldu ,paydos yavrularım demişti ama
Muallim Mürteza!
Kapılar hep yüzlerine kapandı
Onlara su bile yok,kök yesinler deyince
Onlara.
Kimbilir ne halde
Hep çocuklarını düşünerek
Dönerlerken evlerine
Yoktu beyinlerinde başka bir düşünce
Çocuklarına ne diyeceklerinden başka.
Derken bir dur sesi!
Beliriverdi arkasında
Mendil satan teyze!...
Ertesi gün hanfi sokakta,
Hangi halde?
Bir de evlerinden çıkarılıp
Sokağa atılan,
Bebeği kucağında gencecik anne!...
Sizin eviniz yok artık,
Bundan sonra eviniz G.evi dediler onlara.
Baba,kardeş de açmayınca kucaklarını
Kimbilir nerde,
Hangi saçağın altında?
Bulabildiler se bir bodrum
Saray halttetmiş
Bodrum katının yanında.
R.EVŞEN