1987 Bodrum ııı (özlem)

Karanlığı yaran,
bir çift göz gibi
farların parlak ışığı.
Karanlığa alışmış
gözlerde bir flaş gibi çakan.
Upuzun yollar,
upuzun bir zaman parçası
geçmişle bağlayan
hatıraları…

Karanlıkta, hafıza;
bir anı defteri sanki.
Her bir sayfası dolu dolu
ve ardı arkası kesilmeyen.

Tepeyi aştığımızda
karşımızdan gelen kuvvetli ışık
bir gün batımı öncesinde bir güneş sanki.
Gözlerim kapanıyor ve
ılık bir yaz akşamının
çam kokulu
hafif esintisi doluyor
ciğerlerime.

Denizi görüyorum masmavi,
ve evleri;
bembeyaz.
Bir sükun,
sevinç dolu sessizlik,
sevgi pembesi,
aşk yeşili,
anılarım, hayallerim
dolu dolu.

Ekim 1987 Bodrum