Bodrum'da zaman Şiiri - Ziya Bekar

Gün doğarken mavilik giyer dağlar,
Ege uyanır, uykulu bir serinlikle.
Bir martı süzülür beyaz evlerin üstünde,
Bodrum başlar nefes almaya sessizce.

Taş sokaklarında tarih fısıltı gibi,
Her adımda eski bir şairin mısrası.
Sandal sesleri değse de kıyıya,
İçine işler o tuzlu hatırası.

Rüzgârın dili başka eser burada,
Ne söylese denize varır sonunda.
Bir çay, bir dost sohbeti kıyıda,
Zaman durur, acele etmez Bodrum’da.

Akşam olunca mor süzülür göğe,
Gün, günbatımında kalır iz gibi.
Bir rakı sofrasında dalar gözler uzağa,
Bodrum gecesi sarar insanı giz gibi.

Ve sabah yine başlar aynı ritimle,
Ne fazla, ne eksik; her şey yerli yerinde.
Bodrum, bir aşktır gönlün içinde,
Bir kez giren, hep döner gizliden gizliye.
12.07.2025
Ziya Bekar