Bodrum Bodrum Şiiri - Erdal Ceyhan

Uykusuz her gece harabeye döndü dünya
Bir yanda başağrısı bir yanda felaketler zinciri
Gemilerin çıpası, gelip gidenin inciri
Bu nasıl dünya, döndüğünü belli bile etmiyor
Bir şarkı tutturmuşum, bitmiyor tükenmiyor.

İşte karayla denizin birleştiği bir yerdeyiz,belki İbiza’da
Belki Bodrum, Gündoğan’da Sun Beach Resort otelinde
Otelimizin Rus çarı, yarısı külhani Kalebentlikten kaçma
Dedesi Osmanlı, Piri Reis’in torunu burma bıyıklı
Bodrum’un arka sokaklarında zoraki bir bar işletiyor.

Vazgeçmişler karadan artık onlar uzun gemi kaptanı
Yüzgeçli ördeklerin portakallı fırında kebap yiyicisi
Görse de itiraf etmez, nede olsa zaten hep bu yollarda
Oraya çıkar, ama eğri büğrü, Torba’dan geçeceksiniz
Yalıkavak’tan döneceksiniz.Evet. Deniz tam karşınızda.

Ne olur Bodrum kalesine tırmanmayın, kalenin bedenleri
Korsanların kılıçları, eskilerin gemileri,hep işte orda
Birisi sizi burçlardan itebilir, kendinizi sakının.Sakın
Bodrum diye, kendinizi bir korsanın akrabası sanmayın
Çünkü bütün korsanlar tutuklandı, şimdi bodrumdalar.

Bodrum’u kim bekler, Halikarnas Balıkçısı,Kalebent
Adam etmek için çok uğraşmış,sonunda kendisi olmuş
Nice analar böyle yiğitler doğurmuş babasını doğrayan
Sonra hadi bakalım,Bodrum’a sürgün ve de üzgün
Nice yıllar buranın şiirini yazmış,öyküsünü, kendisini
Adamış adam, Bodrum beylerbeyi olmuş, vurulmuş.

İşte nereden bakarsan bak, bir küçük kasaba,büyümüş
Annesi artık taşıyamaz olmuş, bembeyaz bir kundakta
Alayı vala ile mekteplerde okumuş, denizlerde yüzmüş
Herkesin sevgisini bir beyaz tekneye kazıyan adam
Çıkmış gitmiş bu diyardan ama yine dönmüş mezardan.