Bochetto Şiiri - Nefes Sahfa

Kan satarım
Ruh satarım
Ustam ölmüş ben satarım
Dur, etrafında can verenleri gör
Çekil, mezarıma basma
Kabir azapları verme bana
Korkuyorum
Korkuyorum yattığım yerden fırlamaktan
Korkuyorum sakladıklarımın ortaya çıkmasından
Ufuklara bokettolar
Heva heves eylem üçlemesinden
Yanmak, yanmak atomlarına kadar
Sudan çıkıp, bulutlarda boğulmak
Yapma, yapma kendine
Senden başka ağlayan yok derdine
Ama gülme, gülme de
Nisyandan nefret ederim
Fakat unutacaksın
Unutacaksın Allah'ı
Bu kesin
Anlamadım, cennette misin, cehennemde misin
Neler oluyor
Güneş ortadan ikiye katlanmakta
İyiler ölmüş, kötüler bağırmakta
Gökten örs yağıyor
Biri kafama isabetli
Günahlar ülfet artık
Ne zevk veriyor, ne deva yarama
Sen!
Ölümün yüz karası
Mizana bokettolar
Sol taraf, ağır basmakta
Ustam öldü günahı neydi
Kanlar aktı ruhum tükendi
Ama o uçurumdan atlamadım ben
Dostum, gözbebeklerime bak
Kendi yansımanı göreceksin
Saçı başı dağınık
Hayat enerjisi tükenmiş
Kadehler dolusu volta atar
Ne ağla, ne de gül haline
Geçmişe bokettolarla gülümse
Kendini bir anda düzelt ve şeytanın kafasını karıştır
Tam yaşatacakken öl dünya seni
Çürütsün toprak bedenini
Böylece bir ruh daha bulayım satacak
Müşterisi meçhul cam kavanozlarda
Dur, mezarıma basma!