Değerlerin yitimiydi
Senden bana kalan
Yok, oluyordu insanlık var olan kaosun içinde
Paradokslar yaşarken
Kentler yok oluyordu. Paramparça edilmiş yüreklerde
Her gün çoğalıyorduk, böcekler gibi ürüyorduk
İnsanlığın felaketi için
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta