Değerlerin yitimiydi
Senden bana kalan
Yok, oluyordu insanlık var olan kaosun içinde
Paradokslar yaşarken
Kentler yok oluyordu. Paramparça edilmiş yüreklerde
Her gün çoğalıyorduk, böcekler gibi ürüyorduk
İnsanlığın felaketi için
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta