kelebekvari kavislerle süzülürdük
ölü kalplerinizin teğetinde
geçmişi çalınan çocukların
çocuklarıydınız ne de olsa
terütaze zihinleriniz
çok iştiyaklıydı dirilmeye
farkındaydık gözlerinizdeki arayışın
bu yüzden dokunur geçerdik
kalplerinize
olmadan olmaz dünya diye
fısıldayan kimdi
bilmiyordunuz bilinçötenize
bu yüzden mahrumdunuz
gül kokularından
bülbül şakımalarından
birbirine karışmıştı bir zaman
köpek sesleri ve çakal ulumaları
ol zamanlar ki
yeğin ayaklı tayları biz idik ülkenin
kederleri biz kovardık
karamsar kalplerinizden
ey şimdilerde ulu binaların
geniş odalarında deri koltuklarda
'caka satsam alan var mıdır'
edasıyla tevazu arası bir yerlerde
bocalayışlarından bizi sorumlu tutan
işine gelince dost gelmeyince düşman
bu kadarına yetti elimizdeki imkan
kimbilir nerede bıraktınız
gönlünüze dokuduğumuz kelimeleri
Kayıt Tarihi : 11.8.2007 20:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
makamlar ve insanlar duygular ve ilişkiler... insani zaaflar etik sorunlar..
Değişenler, değiştiklerini bile fark etmiyor çoğu zaman.
Bizlere de bu tür şiirler yazmak düşüyor.
Selamlarımla...
tebrikler
gönlünüze dokuduğumuz kelimeleri
............................
Onlar bırakırken gönüllerine dokunan güzellikleri yüreklerindeki en güzel parçayı soldurduklarını yalnız ve soluk kaldıklarında anlayacaklar... Kalabalıklar içinde yalnız olduklarını hissettikleri an gerçeği aramaya başlayacaklar.. Mesaj içeren anlamlı güzel bir şiirdi.. Kutlarım... Saygılar..
TÜM YORUMLAR (59)