Bocalamak Şiiri - Ahmed Muaz Çığ

Arınmış şehrin pisliğinden
İnsanlığın iğrençliğinden
Bir kadının bacağı geçiyor gözlerinin
Önünden
Kayıtsız kaldı göz bebekleri sanırım bu ilk sefer
Adam garipsemedi ve kendiyle olan münazarasına geri döndü
Hazları yitmişti her halinden belliydi
Ne kalmıştı geriye işte bu belirsizdi
Tatlı tatsız tüm sohbetler fuzuliydi
Konuşmayan bir insanlık elbette iyiydi
İçinden bir türlü atamadığı manasızlık
En son adamı delirtmişti