Karadeliklerin içinde gibiyim bu aralar
Bütün çırpınışlarım boşuna gidiyor
Ama bu da birinin hoşuna gidiyor sanki
Uzaktan izleyip bana gülüyor..
Üzülmüyor değilim
Yalnız,
Bu gülüşünde çözemediğim bir düşünce var? ?
Sızlayan bir çocuğun masum yüreğine
Çare bulup gitmen gerekirken,
Sen kendi duygularınla
Kendi yüreğini okşuyorsun bencilce..
Bencilliğinde bile masumca bişey olur insanların
Ama insanlığa dair vasıflarını yitirmişsin birkere..
Tamam haklısın belki
Ben de bencilce davranıyorum bazen
Herkes kendini düşünmeli önce
Fakat kanadı kırık bir kuş varken karşında
Nasıl olur da kendini rahat hissedebilirsin?
Ardımıza bakarak ilerlemek zor biliyorum
Takılıp düşme korkusu var hep içimde
Şüpheleri kaldırıp atınca başımadan
Kendime münhasır yaşamı kurucam belki..
Ulaş Tuzak
Ulaş TuzakKayıt Tarihi : 22.6.2009 03:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ulaş Tuzak](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/22/bocalama-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!