Blues şarkı Şiiri - Zafer Zengin Etnika

Zencefil ayrılıklar bunlar
Görünür sisler içinde
Çizgiler

Her adım yanılsama aslında
Kimlik dudağa değince
Unutulan yatay geçişler

Bir nevi yangın harbi
Belki istila
Emin olmayanların sancısı

Saklanan gül kadar
Ne var kırmızı
Çocuklar koparsada
Haylazlıktır tek duruşlar

| Bak öykü buya..Ağlarken yalnız değilim
Sen varsın
İç çekişime sakladığım |

Yıldız bakışı var mı
Bu ceplerin
Yalansı sancıdır
İçeri girenlerin

Aslında aşk mecaz işte
Turşu tadı
Mayhoş elma
Zıpkınlasan
Esamesi okunmaz
Aptal fırtınanın
En hızlı kaçışın

Tüketim toplumu
Tüketiyor mumları
Adına şiirler yazıp
Romantizm kartlarına
Adlarını yazıyorlar

Bak ki
kaç paradır şan şöhret
Ve adalet
Ve kötüsü hep diyet

| Yasaklasınlar efendim aşk'ı
Ne harcı..bulsunlar kaçanları
Yüzü gülmeyen tırpanı |

Derin koşu
Siyah küpesine saklarken cilveyi
Sıradan geçirir herkesi
Hepsi köle
Tacirler bayram eder
En güzel ipekli yüzleri görünce
Bak korku geliyor gizlice
İçinden geliyorsa cee de

| Kim bırakmış bakışlarını yıldızlara kim
Kim saklıyor en masum yanlarını
İsyan mı tutar hayata
Yaklaştıkça o sona |

Nasıl manalı geliyor inkar
Herşeye
Ve herkese eşit
Dirhem dirhem ölçeklerde

| Tut ki yazdık işte
Ne anlarsın sır çözülünce
Sana mı kalmış bilmece
Daha dündü
Sarhoş olduğun gece |

Ah çocuklar
Ah haylazlar
Hep duvarları karalarlar
Yalnızlar aslında
Beyaz tebeşirleri çalarlar

| En çok
Ve en hızlı
Onlar sever |

Bildin mi şiddeti
Gül budarken bıçaktaki
Nasıl bir ışıltı ten
En çok kimi keser
Neresine saklanır çıra
Ve önce neresi yanar
Temiz kalmış
Bir yürekten başka

Oyun havası lazım mı
Bu avaz boş kalmasın
Herşeyi saklayalım
Aman zaptiye basmasın

| Ah çocuklar
Ah haylazlar
Hep duvarları karalarlar
Yıldızları hep onlar saklar |

Diz üstü dayak
Elma yanak
Bostan hırsızı
Zil düşmanı
Ah çocuklar

Blues şarkı söyle
şöyle memleket işi
Göbekte atılsın
Gitarda çalınsın

İçimize zehir de
Dışımıza zukkum
Aksın su
Yanarken tüm kafile
Çıkalım çığrımızdan

| Çağdan çıkamazken..çığırdan çıktık hep..sakindik |

Bitti işte
son başlangıçken
En açık pencere
Fitilli gölgesi
Önce güleni devirdi
Nasıl birşeydi gövdesi
Dokunmadı görmedi
Nihayet insan dedi

| Kaç memesi olabilirdi ki..en çok ineğin ki..Anadır..Ondan belki |

Tül'e gül ilişmiş sula
Dönüp bakma ardına
Ne anlarsan anla
Lakin yanlış anlama

| Sor soruştur..cevap kopar avizelerden..ışık geçsin içinden |

Manasız mı bakışın
Topla hemen kaçtığın

| Anlamadığın..anlamadığım..anlamadığımız |

Aydını küsmüş insanımız
Toplanınız
Ortaya çıkınız

| Çıkınında gül oya..yar gel beni aşk'a boya..tez tut elini..aman sakın kaçırma |

Blues bir şarkıydı
Türkü dillerin anlamadığı
Armoni ritim belki

Yanık merhemleri karışınca acının tadına
Yananlar koşar önce
Fakirin imdadına
İkide imge koyar yanına

Bu şiirde uzun oldu ha
Tez kellem vurula

| Bir kere ölmek kolaydır..İki kere ölmek anlaşılmaz iş..Kimsenin bilmediği |

9 Temmuz 2004 ' Ne çok kusuru var ellerinin '

9 Temmuzun ilk şiiri...