Blues Dudaklı Kadın Şiiri - Harun Tolga ...

Kimliğini kaybetmiş bir geceyi
Sorguya çekemeyiz,
Üstelik gökyüzü astarını
Usturaya vurmuş,
İkimiz de kirliyiz artık...

Oyuncakçı Nurullah amcayı da vurdular,
Pikabım da siren sesleri,
Matem bluzlu kadının dudakları
Blues çaldı dün gece,
Oysa bir şiir yazıp yatacaktım,
Bir kadeh daha doldurdum,
Pardon, ben yine seni hatırladım...

Kuşe kağıda basılı tenlerimizi de
Yırttılar,
Yırtıldıkça kanadı zaman,
İhanete bulandı elimiz,
Ruj izin
Boynumda ağır vebal,
Yorgunum, yaralıyım
Kör bir kurşunum
Vicdanını ıskalayan...

Yontulduk,
Nefes alırken çürüdük,
Dişimizin arasına giren şeker parçası gibi
Ağrdıydık, küfürdük...

Masallarla uyutulduk
Ezanlarla uyandık,
İspiyonlandık,
Açık hava et pazarlarında satıldık,
Mor bir yarendi rüzgar,
Biz güneşi
Hiçbir zaman güler yüzle
Selamlayamadık...

Ucuz tebessümlere sahip olduğumuzdan
Sığmadı hüzünlerimiz
Pahalı kadrajlara,
Aşk için ölümü göze alamasak da,
Ölümü aşk için göze alanlardandık,
Seninle ben;
Bu dünyanın kimsesiz çocuklarıyız...

Pardon;
Bir şiir yazıp
Seni bu ülkeden kaçıracaktım,
Dün geceydi;
Matem bluzlu kadının dudakları
Blues çalıyordu,
Öptüm öptüm öptüm...

Harun Tolga Peker