Bir hazan hüznü var gözlerinde bugün
bugün cumartesi
bugün kara
bu gün…Sıradan… Sırasında!
Ozzy’ nin sesi inilti
Black Sabbath yaşanıyor…Bir beklenti
Ahşap dokunuşu ve ıhtiyar teni ile
yarı dökük röfle saçlı
bir Kara Cumartesi bugün
Bugün, son gün, öyleymiş sana her gün
dalından kopmuş, uçuşuyor son solgun yaprağın…
Ey... Sen koca çınar!
Çürüdün mevsim mevsim, derinlerinde oyuklar…
Köklerin eskisi gibi sağlam sarmıyor yeri
ve omuzların taşıyamıyor artık o yığma külçe yükleri
ağırlığınca ağır, kendince senden şimdi…
Sessiz bir konserdi
haftalardır beklenen
İşte nihayet Black Sabbath
Ses benzeşmesi dedim önce
Farkettim kendimce
duyunca sesini Ozzy’ nin
bir tırmalayış gibi
Ağrılı, soğuk, boğum boğum
öyle bir düğüm ki ellerde ve ayaklarda
Diz çökmeye hazır
annecik-cik civciv sarısıydı sesi
kan kırmızıydı
kafadan ayrlmış gövde gibi
amfilerin titreşimi!
Gövden zayıf, bitkin düşmüş bu mevsim
Titriyor bu ilk esintisiyle gri sonbaharının
Bu titreyiş korku, az bir şey heyecan
yüreğinden taşan…
Yırtığına yelkenlerinin aldırmadan
keşfedilmesi imkansız mümkün ufuklara yelken açan
gözü pek bir korsan
Ağır ama kendinden emin
alay edercesine sonla
yaşamın anakarasından
açılıp kulaç atan
Ey Koca Çınar, sen!
Dayanır mısın ki
Titriyorsun... üşüyor musun?
Sessiz rüzgar şiddetli
fırtına öncesinde
ve sonrası sensiz
senin için de
senin içinde
benim için de olduğu kadar
Korkuyor musun?
Bu titreyiş; senin titreyişin
sondur…sonudur
acı veriyor ah!
Senelerce üstüme titredin
Çırpınırcasına biçare
titriyorum ben de şimdi…
Hatırla olacak gibi değil ama
hatırla beni diye daima
Benden ufak bi parça götür diye yanında
Kalbimle gidiyorsun al ve git
hayatımı bağışlayan dişi
ancak böyle veda edebildim sana...
güle güle hipopotam!
Hatırın için son kez!
Hatırın için ilk kez ben
toprak dökeceğim arkandan
suyun da... Yukarıdan
hatırın için ilk kez!
Kasım 2001 -Nisan 2002
Yorgo DemirKayıt Tarihi : 27.2.2007 03:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu sıır kanserden kaybettıgım anneme adadıgım sıırlerımden bırı. Guatr hastalıgı annemın boynunun kalın gorunmesıne ve asagı dogru hafıf bır sarkmaya sebep oluyordu ve ona dişi (anne) hıpopotama benzedıgını soyluyordum.. Aramızda bu bır esprıydı :) gulerdık çok. Hatırı ıcın bana yaptıramayacagı hatta yaptırmadıgı bısey kalmamıstı... :) Anne ogul arasındakı o ozel ılıskıyı yasayanlardan bırı oldugumu dusunuyorum ve bunun ıcın cok mutluyum... Acıkcası onu da gozyaslarıyla degıl hep gulerek andım ve bu alıskanlıgı oyle devam ettırecegımı..Bunu yazmamdakı esas amac gerıde bıraktıgımız tum sevdıklerımızı ıyı, keyıflı gunlerıyle neselı bır sekılde hatta en sevdigi-sevdigimiz muzikle anmamız gerektıgını vurgulamaktı. Bence herkes boyle yapmalı..
3 senedir yakınlarını ard arda kaybetmiş biri olarak,aynı bakış ve tebessümle hatırlamak taraftarıyım,gidenleri..Size bu konuda yürekten katılıyorum.
Annenize güzel dileklerimi yolluyor,size hayırlı bir ömür diliyorum.
TÜM YORUMLAR (5)