Biz Ademin çamurunu elimizle yoğurduk
Kutsal kıldık yüreğine nuru rahman doldurduk
Kainata sultan yaptık bunca nuru nimetle
Kabe kıldık,kıble bildik,secdegahına durduk
Biz Havvaya yedirince yasaklanan meyvayı
Açıldı gönül perdesi gördü aşkı sevdayı
Sürgün yedi,Adem ile ayrı kaldı ağladı
Evrahına mesken kıldık bir ömürlük dünyayı
Nasıl bir tufan yarattık yer yüzünü sel aldı
Nuhla kendi ailesi bu tufanda sağ kaldı
Yağmur dindi, sular indi selamete erince
Her mahlukat eşi ile yer yüzüne dağıldı
Turda Rabbiyle konuştu uydu onun emrine
Derya deniz yol eyledik Musa ile kavmine
Çarmıh ile dara çekip dikenden tac giydirdik
Gök yüzünde mekan kurduk İsa dedik birine
Temiz ahlak abidesi gösterdik Mustafayı
Onun aşkı sevdasına var eyledik dünyayı
Aslan yaptık, turab dedik bin türlü don giydirdik
Dört köşeye, dört kitaba koyduk Ali Abayı
Biz uzattık yetmiş arşın zülfikarın boyunu
Biz indirdik gök yüzünden çift boynuzlu koyunu
Kutsal kıldık bin derde derman dedik
Abu kevser ile zemzem suyunu
Biz yürüttük dağı,taşı erenlerin aşkına
Pir eyledik,rehber lıldık gönlümüzün köşküne
Biziz cümle mücizenin, mücizatın cevheri
Can olmuşuz Can Babayla sevdasına düşküne
Ozan Doğan Can Baba
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta