Bizler...Sizler... Şiiri - Selma Güneş

Daha çok küçüğüm ben,
Ellerim ufacık,
Bedenim taze bir fidan.
Siz getirdiniz bu dünyaya beni,
Siz...sizler!

Anlatın bana hayatı,
Dostluk nedir, kimdir düşman.
Güçsüzüm, çaresizim siz yanımda olmadan.

Masal kitaplarındaki kurtlar,
Kırmızı başlıklı kızlara hala kötülük yapıyor,
Cadı kazanları kaynıyor, içlerinde cansız bedenlerle,
Bombalar patlıyor, savuruyor hayatı acılar rüzgarına,
Korkuyorum yaşamaktan, tutun ellerimi.
Yalnız bırakmayın beni.

Hani, gülümseyen yüzlerin ardında sevgi vardı.
Sırt sırta veriyordu kardeşler,
Mal da, yalandı mülk de,
Neden dolu hapisaneler,
Cami önünde ağlıyor bebekler.
Neden bu savaşlar, bu kurşun ecelli ölümler!
Kötülüğün altında ezildi iyilikler,
Kim yakıyor canımızı, söyleyin kimler!
Yalan oldu yeminler,
Sevgiyi sildi menfaatler.
Daha neler oluyor,
Anlatmaya yetmiyor kelimeler.
Bizim içindi hayat,
Onu yok eden yine sen, yine ben...bizleriz bizler!

Tutun ellerimi korkuyorum hayattan,
Geleceğin belirsizliğine itmeyin beni,
Dünyaya gelmeme sebep, sizlersiniz sizler! !