Bizler, onlar ve ötekileşenler Şiiri - Y ...

İçimizdeki düşman, dışarıdan daha çok,
Akraba, dost geçinir, akrep gibi sokarlar.
Sosyal dengemiz bozuk, zor günde arayan yok,
Var gününde su gibi, oluk oluk akarlar.

Yıkılacak birini, düşene kadar bekler,
Sürünürken bir verir, varsayımla bin ekler,
Başa bela gelmeden, belli olmuyor renkler,
Rayihalar sürünüp, enaniyet kokarlar.

Bir iş yapacak olsan, ardında hazır çelme,
Saymakla bitmez engel, nasıl olur yükselme,
Dile gelip hedefler, sanki diyor ki; gelme,
Ardına dönüp bakmaz, uçuruma kakarlar.

Muhannet tekmesiyle, düşersen bir gün dara,
Allameyi cihan ol, kimse vermez on para,
Yara sarmak bir yana, daha çok açar yara,
Mağrurlanır kibirle, ta tepeden bakarlar.

Diline Sağlık Üstadım!

Na'Mert Dost'un Olacağına, Mert Düşman'ın Olsun!

Dünya'da Dost Kazanmaya Bak! Düşmanı Anan da Doğurur...

Hiç görmedim, Akraba'nın; Sâdıkhane gittiğini...
Akrep etmez; Akraba'nın Akraba'ya ettiğini...

Dünya'lığı çok olanın; Her Sözüne... Beliğ..!
İtibar etmezler Fakire, Ne Söylese... Deli..!

Edep; Bir Tâc imiş; Nûr-i Hüdâ'dan...
Giy Ol Tâc'ı, Emîn Ol, Her Belâ'dan...