Bizler Öğretmeniz Şiiri - Serap Tepedelen

Ben hep o çocukları düşünürüm
Gözlerim dalar gider de uzaklara
Karlı tepelerin ardından
Yanık bir türkü duyarım,
Buğulanır gözlerim.

Bilirim,
Onca soğukta titreyen bedeninizle
Okul yolunda koşturan sizler,
En güzelini yaşarsınız sevginin.
Sizler dolu dolu,sımsıcak
Sizler,benim öğrencilerim.

Ben hep o türküyü söylerim
Kışın ortasında açan 'kardelen' benzeri
İnatçıdır yüreğim.
Onca soğuğa,onca ayaza karşın
Sevmeyi bilirim.
Ellerim sımsıcak,ellerim sevgi dolu
Nice kardelenler yetiştiririm.

Ben hep o yürekleri düşünürüm
Kımıl kımıl,inanç dolu
Sizler,azgın dalgalarla boğuşan
Balıkçı çocukları,
Sizleri de severim.
Islak çayların arasında
Nasıl da paylaşırsınız sevgiyi?
Ve sizler çay çocukları
Taşırsınız umut yüklü küfelerinizi.

Bilirim,
Sevgi sizde,barış sizde,dostluk sizde
Geleceği kucaklamışsınız şimdiden
Benim öğrencilerim!

Ben hep o türküyü söylerim
Yurdumun bir köşesinden diğer köşesine değin
Uzanıp da gider
Coşuverir yüreğim.
Doğu'nun yanık türküsüdür Zeyno'da gizlediğim
Ya da Karadeniz'in
Fıkır fıkır türküsü değil midir Temel'le coşan?
Bilemiyorum,
Nasıl söylesem,nasıl anlatsam
Yıurdumun dört bir yanındaki çocuklarım
Kara tenli,beyaz tenli,binlerce çocuklarım.
Sahibi olmalısınız barış dolu bir evrenin
Sizler,benim öğrencilerim!

Ben hep o çocukları düşünürüm
Senin,benim,onun elinde açan
N'olur sevgiyi sunalım onlara
Tertemiz,pırıl pırıl bir gençlik verelim
Bir gençlik ki;
Barış için savaşan!

Salt sınıflarda kalmasın adımız
Küçücük yüreklerde umudu büyütelim.
Çizelim adımızı kocaman harflerle
Bizler öğretmeniz!
Sevmeyi bilen yüreklerimizle
Kucaklamak isteriz sizleri
Çocuklar,
Seviyoruz hepinizi!

(Ekim -1989,Devrek/Zonguldak)