Bizler manen ölmüşüz, Allah rahmet eylesin

Kullanma klavuzu, doldurur boş havuzu
Gördüğün koca koçlar, evveliyatı kuzu
Mideyi yıpratmadan, artırmalıyız dozu
Niçin? Neden? Amaç Ne? Boşunamı var olur?
Zannetmeki ölümle, ebediyen yok olur

Okur yazarsan eğer, klavuzunu oku
Emriğle ilmek ilmek, hayat halını doku
Yayılsın etrafına, miski anberden koku
Varoluş gayesinin, sırrını bilmelisin
Tam techizat kuşanıp, alnı pak gitmelisin

Orijinal ortada, korsanlara aldanma
Hakk batıldan ayrılmış, ortası vardır sanma
Kuran, sünnet dururken, başkasına dayanma
‘O’ Mü’ciz-ül Beyan’dır, bir imside FURKAN’dır
Risalette son halka, bilki ahir zamandır

Hitabına muhatab, hem bay, hemde bayanlar
En kutsal hitaplardır, bize gelen mesajlar
Açıp okumayınca, kul ‘O’ nu nasıl anlar?
Süs eşyası değilki, vitrinleri süslesin
Bizler manen ölmüşüz, Allah rahmet eylesin

Bilen ile bilmeyen, asla bir olmaz diyor
Üstünlük kıstasınız, yalnız takvada diyor
Eli boş gidenlerin, nasibi yoktur diyor
Okunmadan yaşanmaz, İslâm’ın gerçek ruhu
Kalpler mühürlenmişse, ne etsin o güruhu

Anne baba Hakkları, ehemle vurgulanmış
Onlara ‘ÜF’ demekse, şiddetle yasaklanmış
Hatasını anlayan, tevbe ile paklanmış
Ey! RAHMAN’ın kulları, aşmayın sınırları
Kat’iyen dost edinmez, İslâm’ın düşmanları

Konya 25.05.2012
Abdurrahman Yıldız