Otlara en büyük önemi veren,
Koca ormanları yakan da biziz.
Bir taş devirene kızıp köpüren,
Kalkıp binaları yıkan da biziz.
Hükümler veririz incelemeyip,
Sabır göstermeyiz biraz bekleyip,
Kendi suçumuzu ele yükleyip
Altından sağ salim çıkan da biziz.
Doğrudan yanayız, hem de yalandan,
Hem avcıdan yana, hem de ceylandan,
Bir ömür harcayıp kazanılandan,
İki gün içinde bıkan da biziz.
Aklımız, fikrimiz cüzdanla çanta,
Kolayca biliriz nerde avanta,
Bir yandan sürünüp esans, lavanta,
Bir yandan leş gibi kokan da biziz.
Kokuşmuş içini dıştan süsleyen,
Kendi ahlaksızken ahlak isteyen,
Bin türlü güçlükle arı besleyen,
Kovana çomağı sokan da biziz.
Barlıoğlu der ki; biziz elbette,
Günleri geçirdik herbir illetle,
Yoksulu boğarak ezip zilletle
Durup arkasında bakan da biziz.
(MÜHÜRLÜ KİLİT ismi altında toplanmış felsefi şiirlerden > 164-166/412)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 3.6.2004 18:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!