Bizimsin Kıdırışık

Genizlerde burcu burcu tütensin
Güneş gibi parlar saçarsın ışık
Bizleri ayakta dimdik tutansın
Bu halle bizimsin sen Kıdırışık.

Hoş kokunu aldım sarıbayırda
Lahananın hası bahçe çayırda
Vefalı insanı koşar hayırda
Dağlanan özümsün sen Kıdırışık.

Yirmi yıl önceydi son göçe akın
Düştüğü perişan haline bakın
Virane olsan da dert etme sakın
Bizlere lazımsın sen Kıdırışık.

Minnet,kırk yıl bana kol kanat gerdin
Anavatanıma çok göçler verdin
İnsana hasretlik senin tek derdin
Dertlere çözümsün sen Kıdırışık.

Köyüm her an dilim seni anıyor
Perişan haline yaram kanıyor
Bu yürekler cayır cayır yanıyor
Ateşim közümsün sen Kıdırışık.

Evler enkaz,bahçelerin virandır
Yüz yirmi beşten beş sağlam kalandır
Bu gün mevcut olan yarın yalandır
Alnımda yazımsın sen Kıdırışık.

Derinden derine bir ah çektim
Çaresiz kalınca boyunumu büktüm
Gözümden sel gibi yaşlar döktüm
Gören kalp gözümsün sen Kıdırışık.

Garip kalmış meydan ve bayırbaşın
Bir başka ötüşü kuşun baykuşun
Matem tutar sanki toprağın taşın
Bitmeyen sözümsün sen Kıdırışık.

Sessizlik bürümüş her bir yanını
Baldıranlar sarmış köy meydanını
Durum üzse de her bir insanını
Baharım yazımsın sen Kıdırışık

Koca çeşme şimdi hüzünle bakar
Suyu şırıl şırıl coşarak akar
Zemzeme eşdeğer,edilmez inkar
Tadımsın tuzumsun sen Kıdırışık.

Buz gibi suyundan içen haz duyar
Tüm canlılar sana şükürler sunar
Ne de berrak suyun var Işık pınar
Kalbim de buzumsun sen Kıdırışık.

Cami bahçesin de gül, yediveren
Ta uzaktan görünürdü minaren
Kimdir seni böyle yere seren?
Onulmaz sızımsın sen Kıdırışık.

Hatıralar buldum her bir köşede
Yoruldum dinlendim koca meşede
Tesellim oldun hüzün ve neşede
Ay’la Yıldızımsın sen Kıdırışık.

Soruyorum nedir ya bu halin, ne?
Görenlerin kalbi sızlar haline
Şöyle bir gülümse IŞIK Ali’ne
Yine de bizimsin sen Kıdırışık.