Bizimkisi Şiiri - Eymen Özgüven

Bir yaz aşkıydı bizimkisi,
Anka kuşu misali
Küllerinden doğurduk biz onu,
Çoğu zaman
Yaralı olsada kanatları,
Hep bildik iyileştirmesini onu.

Tentürdiyot niyetine
Sevdamızı bastık acılarına,
Yanmasın canı diye
Yavaş yavaş usul usul
Birbirimize olan şu sonsuz güvenimizle
Sardık yaralarını.

Çok şükür ki;
Hiç bir vakit , bir şans dahi olsun
Vermedik
Bu aşkın yaralarının kanamasına,
Kim kesmeye çalışırsa çalışsın
Bu sevdanın dallarını,
Hep nafile bıraktık
Onların bu kalleşçe çalışmalarını,
Onlar saldırdı,
Biz daha da sıkı tutunduk birbirimize
Köklerimizle.

O yüzden cânanım
Ne kadar teşekkür etsem az sana
İnan ki bana,
Minnettarım sana !