Bizimkiler Şiiri - İzzettin Dönmez

Akrabadan uzak durman dedikçe,
Bizimkiler yana yana el arar,
Düşersin kıyıda gezme dedikçe,
Bizimkiler atılmaya göl arar.

Daim versen harcasalar paranı,
Bir gün gelip sarmazlar ki yaranı,
Üstelik dostlarla bozar aranı,
Tabanına bağlamaya sel arar.

Akrabaya serttir ele yumuşak,
Karşımız da oturmaz ki konuşak,
Engeldir,bırakmaz engeli aşak,
Bizi savuracak sert bir yel arar.

İzzettin çözemez böyle halları,
Elde kalır tutunduğu dalları,
Dikenli mi akrabanın yolları,
Yıllar yılı araştırır yol arar.