Bizimdir Şiiri - Mehmet Uysal

K.
Türkleriz, biz varız tarihin her sayfasında;
Bilge Han’ın sesinde, Kürşat’ın narasında.
Kapıyı araladık Malazgirt Ovası’nda.
Anadolu’ya otağ kuran aslan bizimdir.
Bizans leşkerini kıran Alparslan bizimdir.
A.
Kastamonu’ydu Anadolu’nun güzel şehri.
Etrafında yüce dağlar, ortasında nehri.
Yemyeşil doğası hayran bırakırdı dehri.
Zümrütler içine saklı Kühistan bizimdir.
Bahçıvanını bekleyen gülistan bizimdir.
S.
Erlerini alıp Kastamonu’ya yürüyen,
Sarp kaleyi kuşatıp her yanını bürüyen,
Nihayet kenti düşürüp Bizans’ı kürüyen,
Zafer yolunda canlar veren oban bizimdir.
Şehrin fatihi Hüsamettin Çoban bizimdir.
T.
O obayla yükseldi semada ezan sesi.
Her biri yiğit, her biri alperen çerisi.
Hâlâ onlar, kapının ve kalenin bekçisi.
Ayakları yanık Âşıklı Sultan bizimdir.
Yunus Mürebbi’yle yazılan destan bizimdir.
A.
Vilayetin her yerinde Atabey’in izi.
Bayındır eyledi Evliyalar Şehrimizi.
Kırım’a kadar uzandı aşarak denizi.
Suğdak’ın hamisi mübarek Hakan bizimdir.
Kılıçlı fetih camisi, sandukan bizimdir.
M.
Gazi’nin torunu, yörenin muzaffer beyi;
Fetih ve imarda gördü asıl meseleyi.
Taşköprü’ye yaptırdı camiyle medreseyi.
Son kaleyi alıp küffarı sarsan bizimdir.
Gideros’un fatihi Yavlak Arslan bizimdir.
O.
Bilginler başının tacıydı, gözünün feri.
Onlarla kazandı ilimde gerçek zaferi.
Arslan’a sundu Şirazî o güzel eseri.
Âlimlerle yeşeren ilim-irfan bizimdir.
Onlara kol kanat geren büyük Han bizimdir.
N.
Parlattılar gönülleri, kazıdılar pası.
Şenlendirdiler bölgeyi, giderdiler yası.
Onlara yeter, on bin evliyanın duası.
Çobanoğulları namlı hanedan bizimdir.
Onların yadigârı bu hanuman bizimdir.
U.
Âşığız bayrağa, bin yıl geçse de aradan.
Düşman sokmadık yurda, esirgesin Yaradan!
Dünyaya haykırıyoruz işte tam buradan:
Al kanını kara toprağa katan bizimdir!
Kıyamete kadar bu cennet vatan bizimdir!