Gurbet elde boynu bükük kalmışız
Sılaya götüren yollar bizimdir...
Her gün turnalarla haber salmışız
Hasret ile saran kollar bizimdir...
Biz yaşarız edep ile ar ile
Yapmamışız tarih boyu hiç hile
Biz çekeriz gece gündüz hep çile
Gül çehreye düşen allar bizimdir...
Bizim iller bilmez, barı ve cazı
Ozanlar inletir, bin yıllık sazı
Zaferler aşkına, coşarlar bazı
Saza hayat veren teller bizimdir...
Ele bozdurmayız aramızı biz
Azdırmayız artık yaramızı biz
Elbette buluruz çaremizi biz
Sevgiyle tutuşan eller bizimdir...
Gözler ışıl ışıl, yürekte sevinç
Barınamaz asla sînemizde hınç
Hiçbir hâini de etmemişiz linç
Gönüllerde açan güller bizimdir...
Hüzne boğsa bile bizi de mâzî
Silinmez şüphesiz, geçmişin izi
Kimimiz şehiddir, kimimiz gazi
Ağıtları yakan diller bizimdir...
Nefsimizi bin ceht ile yeneriz
Rabbimizi sabah-akşam anarız
Aşka düşüp gece-gündüz yanarız
Mâverâdan esen yeller bizimdir...
Ne tufanlar gördük, ne hengâmeler
Ödenmiştir elbet, tüm ceremeler
Acziyet içinde, âhh kelimeler
Kemâle erdiren yıllar bizimdir...
Hızır İrfan ÖNDER
KARDELEN
Nisan/Haziran 2010 - Sayı: 64
Kayıt Tarihi : 21.6.2010 23:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)