Bizim Zamanımız Şiiri - Neşe Yaşın

Hiç gelecekten mektup aldın mı?
Pencerenden giren bulut
Gizli hayallerin soluğunu
Dokundurdu mu yanaklarına?

Sonra o ipek kelebek dansı
Büyülü kavuşmaların yaşandığı
Ayrılıklar şehrinde başlayan
Uçuştu mu sınırların ince sızıntılarından?

İçimde soluk soluğa aşık gonca
Elbet sana yazacaktım gönül yazgımı
Dokunuşların büyüsüyle
Öpüşlerin menekşelediği geceyi
Koklamaktan esriyip

Çıkmaz şehirde yaşayan
Üzgün çocukluk şeyhi
Tarihin uçuk kantlarına binip
Kaçar mıydın benimle

Sabahın minareleri ve çan kuleleri
Konuşurken birbiriyle
Annemin Allahının bilmediği dilde
“Bizim zamanımız gelecektir” dedin.

Bir uzak kavuşmaya bakıp
Yaralı gecelerin sönmesini bekledim
Bizim zamanımız erken gelsin diye
İçlendim yıldızlara

Sesin tülden bir düşle sararken gövdemi
Daha masal sonlanmadan gelecek uyku
Annelerin iyiliğinin yansıdığı suda
Eski savaşçıların pişmanlığıyla
Bir ışık süzülecek arzumuza
Çok uzak, çok öte, bizim zamanımızda
İkimiz öpüşlerle kavuşacağız
Barış sislerinin ipek ufkuna.