Bizim Yukarı Mahalle Şiiri - Erdal Ceyhan

Ayakkabılarım çalındı Hürmüz
Çek git cami kapısında nöbet bekleme
Böyle şeyler yukardan sadır olmaz
Mutlaka bizim Rüstem’in işidir,çalgıcı Rüstem
Kendini, “Beni bilirsiniz, Rüstem”,diye tanıtır
Aslında ayakkabı boyacısıdır,
Boyadığı ayakkabıların tam bir ay
Tam bir ay,güneş gibi parladığı,söylenilir…
Geçen gün, Ağır kahvenin önünde onun kızı
Safiye salınacak oldu, bir göründüm
Safiye’nin dili dudağı şişti,
Bizim işler işte böyle, böyle pişti
Kolay değil kardeşim
Safiye şimdi benim gacım.
Evvel Allah iki şopar sahibiyiz
İkisi de Maşallah çalgıcı, biri keman çalar
Ötekisi dümbelekten anlar..
Yani, yarının sanatçısı..
Yakında radyolarda dinlersiniz.
Bizim mahalle, öteki dünyası bile ayrı
Biri demir beşik koymuş,bebeğin mezarının üstüne
Unutulmasın diye.
İyi iyi de, hani belediye bize yeni evler yapacaktı..
Dürzüler,sadece seçim zamanı gelirler..
Başka zamanlar,Sülüman’nın hatırını güderler
Benden söylemesi.Gelecek seçimde oy yok..
Fazla kafamı kızdırmasınlar, bütün aile
Cümbül cemaat belediyenin önünde
Teneke çalarız; rezalet ki ne rezalet
Başta söylemiştim
Ayakkabılarım çalındı Hürmüz
İdris’e bir haber et..Bana terliklerimi getirsin.
Söylüyom bak.Kafamı kızdırmasınlar…