Bizim yörelerde. Şiiri - Ozan Nuri Ceyhan

Bir zamanlar,
Bahtı kara güzel kızların
Söz hakkı yoktu,
Doğduğu gün
Beşik kertmesi dediler,
Ya da büyüyünce
İlk sırada Emmioğluna
Yoksa dayıoğluna
Ya da teyze oğluna
Vergili dediler,
Kimi severse sevsin
Yabancıya hayır dediler…
&
Yüce kitabımızda;
Rızasız hiç bir şeye
Cevaz yokken,
Rabbimin yarattığı,
Ve tüm canlıya şamil
Muhteşem sevgiyi,
İnsafsızca heder ettiler,
Sevip sevilmeye
Sorgusuz sualsiz,
Zinhar yasak dediler…
&
Yetmedi!
Örf dediler,
Adet dediler,
Gelenek dediler,
Anane dediler
Yetmedi!
Töre dediler,
Ölüm dediler,
Öldür dediler
Ölsün dediler…
&
Yetmedi!
Ne surette olursa olsun
Kocası ölünce
Dul kalan geline
Gudümsüz dediler,
Yüklüyse çocuk
Doğsun dediler,
Çok geçmeden
Yas’ın yeter deyip
Kardeş bildiği
Kaynına nikâh kıyıp
Al hayrını gör,
Yeni kocan dediler…
&
Yetmedi;
Gönlü var mı yok mu?
Sormadan
Düşünmeden,
Babası yaşındaki
İsteyince olur dediler,
Pazarlık bile yaptılar,
Parası varsa alır dediler,
Babasıdır,
Kızın kanı kestiği yere
Akar dediler,
Ve dahi
Dilediğine satar dediler…
&
Dediler de dediler,
Her biri ayrı bir öykü,
Her biri başlı başına
Katıksız bir roman,
Bu olayda babalar
Başkahraman,
Astığı astık, kestiği kestik,
Sözüm ona Müslüman,
Yatacak yerleri var mı?
Bence yok,
Hüküm sizin…

Çukurova/2017