Bizim Yaylalar Şiiri - Fahri Bulut

BİZİM YAYLALAR
Baharın kokusu mart ile gelir,
Koyun,kuzu meler baharı bilir.
Güneş vurur ılgıt ılgıt kar erir,
Nergis,sümbül kokar bizim yaylalar.

Kederli gönüller birden şat olur,
Tembelin yerini dinginlik alır.
Yiğitler her sabah ciride durur,
Koç yiğit yatağı bizim yaylalar.

Kuş sesleri böler tatlı uykuyu,
Mızıkçının bile değişir huyu.
Dişleri dondurur buz gibi suyu,
Şairlere ilham bizim yaylalar.

Çobanın kavalı özden yaş döker,
Genç âşıklar içten ahla,of çeker.
Çorak gönüllere kor sevgi eker,
Kara sevda dolu bizim yaylalar.

Çam oluk çeşmeler gizlere tanık,
Binlerce sevdalı suyunda yunuk.
Çoban kaval üfler hep yanık yanık,
Kırk göz çeşme akar bizim yaylalar.

Acem halısıdır kır çiçekleri,
Az gören gözlerin açılır feri.
Tüm Türkmen kızları emsalsiz peri,
Güzellerle dolu bizim yaylalar.

Aladora çeker maya başını,
Sürmeler gözleri, yıkar kaşını.
Tereyağı kokan bulgur aşını,
Konukla paylaşır bizim yaylalar.

Kangal köpekleri sürüyü bekler,
Kurtlar korkusundan güne gün ekler.
Rızazade, kalbim hasretle tekler,
Mor menekşe kokar bizim yaylalar.
26 ŞUBAT 2010
FAHRİ BULUT RIZAZADE