Bizim Yaylalar Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Çok yüksek karlı dağlarımızın,
Çeşme,pınar nice dereleri var,
Lâle,sümbül,ciğdem,açeliyası
Buram buram kokan otları var.

Dost görmelisin bizim dağları,
Anne kucağı gibi sarar canları!
Etrafında mor sümbül bağları,
Yükseğinde hep apak karı var.

Ey dostum dostum can dostum!
Bizim dağlar hep gül,gülüstan,
Kalak,merek,ahır,komlar bizde;
Bizde koyun,kuzu,mal beslenir.

Dost bizim yaylaları bilmezsin,
Yonca,yemlik,yeşil ot dizboyu,
Hele gel buraları gör,gez dolaş,
Kırtlama çay ikram edelim sana.

Dumanlar kalksın, o zaman gel,
Newroz bahara kavuştuğu gün!
Buralar bizlere bayramgah olur
Çocuk,genç,yaşlı herkes eğlenir.

Hele yaylalara çıkılsın sen gör.
Kağızman,Muş,Van,Varto olur,
Sen bilmezsin şu ovalar,dağları!
Hele gel Kürdistan’a gör bizleri.

Arpa,buğday tohumları ekilsin,
Şu düzler,dere,tepeler yeşersin,
Cennet olur şu bizim yayalalar
Ne çamur,toz ne bataklık kalır.

Dost hele bir gel katıl içimize,
Dost sana sevgi,saygi yapalım;
Sana Kürtçe kılam,türkülerle
Yüreğimizi,gönlümüzü açalım.

I4.03.2008
Yıldırım