Bizim Sonumuz Şiiri - Yılmaz Öztürk

İlkgün ki gibi kalbim derindir sana karşı
Anlatmak istiyorum derdim geçti arşı
Ne kelimeler yetti nede aşk marşı
Korkuyorum hüsrandır bizim sonumuz

Hep şiir yazdım ağlarken gözlerim
Sana baktıkça huzuru hayalde yaşadım
Mecnun olup dağlar düşüp yalnız kaldım
Sorarım ne olacak sonumuz bizim

Şıpsevdi bir halin var aşkı gördüm aynada
Yalan söyleyen üstün olmuş bu yalan dünyada
Aşağılarda yaşayan Yılmaz mahkum yalnızlığa
Güven sarayı yıkıldı korkarım ayrılık sonumuz bizim