Bizim sokak Şiiri - Orhan Hatıl

bizim sokak her gün batımı yalnız
kediler ve fareler var sadece
merdivenlere dutlar dökülmüş
ilkbahar karıncaları toprakta
taş betonların arasındaki son topraklarda
eski kendini koruyamazken
göç etmeyen insanlar ister sokak
yok olmayan günler
önceleri okul vardı
okunan marşlar hayatı sarardı
şimdi ise sokak tabelası bile paslandı
bir tek ben kaldım burda
bir de bizim sokak
bazen mutlu bazen hüzünlü
her gün bu sokaktan geçerim
gidersem buralardan
en çok bizim sokağı özleyeceğim