Bizim Sokak Şiiri - Melek Temel

Şu merdivenli sokak,
Hem inip,hem çıkıyor.
Merdivenli sokaktan,
Kimler inip,çıkıyor....?
Ayşe teyze,bir ömür,
Pencereden bakarken,
Dayanmıyor dizleri,
Merdiveni çıkarken.
Alttan üstten kesiyor,
Caddeler bu sakağı,
Sanki kapalı kutu,
Geçmiş daman durağı.
Sokağın en başında,
Yurdagül hanım teyze,
Çorap, çamaşır satar,
Becerebildiğince.
Emekli Yusuf amca,
Sokağın simitçisi,
Gün doğmadan duyulur,
İşçinin ayak sesi.
Öyle saatlerinde,
Dinlenir merdivenler,
Meydan onlara kalır,
Dört dolanır kediler.
Akşam olur gün batar,
Dolar her basamağı,
Yorulmuş bedenleri,
Zor taşır adımları.
Ellerinde poşetler,
Ekmek,meyve,süt,sebze,
Hepsi önümden geçer,
Genç,yaşlı,amca,teyze.
Gece,gündüz,yağmur,kar,
Ben dimdik ayaktayım,
Gündüz de uyanığım,
Gecede de uyanığım,
Çünkü ben bu sokağın,
Tek sokak lambasıyım.