Bizim sokağın adı Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Bizim sokağın adı

Ne zaman değişti bu sokağın adı

gördüğüme inanamadım
sokağın adı sen olmuşsun

bir de sana mahsus o öldürücü gülüşün

ne kadar düşlesek de bir düşün gerçek olduğunu
rüyamızda görsek inanmayız

ikimizin adını da yan yana yazmış keratalar
bizim mahallenin afacan çocukları
iyi de yapmışlar hani

demek ki o kadar belli oluyordu ha

demek ki sığdıramamışız içimizden taşmış
şimdi akşamları her eve dönüşümde
yadırgamıyorum oraları
sanki her yer bizimmiş gibi

göğsüm kabara kabara dolaşıyorum sokaklarda
Bundan böyle her yer bizim- İstanbul bizim
en güzel seven bizdik gibi

çocuklar anlamışlar görmüşler sokağın sefilliğini
duvarın garipliğini gidermek için
bir sevda çizmişler iki yürek yan yana

o esrarlı gülüşünü bile

iyi de yapmışlar hani

adımızla süslemişler

iki satır da şiir yazsalardı ya
Tarancı’dan mesela Atilla’dan
belki bir de türkü kum gibi Ahmet kaya’dan

şimdi bir dua da istemez mi bir fatiha
dua istemezler mi ruhlarına

nerdeen nereye geldim

hafta sonları dolaşmaya çıksam bir bakıyorum
bizim sokaktayım yine
sen yoksun evet yoksun ama
adınla gülüşün bizim sokağın
yarı yarıya yıkılmış duvarında mazeret gibi

Yüksel Nimet Apel
22/Nisan/2017/Cumartesi/Bodrum

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.