Bizim Sıpalar Şiiri - Arif Babacan

Yaram derindir bilmezsin Gül'üm,
Çünkü ben bu asırda bir Türk'üm!
Evvelden diyar diyar söylenirdi türküm,
Şimdi metalikçi olmuş, bizim sıpalar.

Kulağında volkmen, anlamsız ezgiler,
Bıldır zamanda kaldı güzelim türküler,
Nerde kaldı Özaylar, hani Neşetler
Kitar denen yamuk aleti çalar, bizim sıpalar.

Malkoçoğlu toptan dövünce ne fena,
Rambo mahvetti tek başına aman ne ala.
Tabi ona atış serbest, o amerikalı ya,
Elli yıldızlı urba giyer oldu, bizim sıpalar.

Hele Gül'üm son derdimi bir dinle,
Türkçemi mundar etmiş birkaç hergele,
Onlara uydu millet kandırıldı gene,
Merhabaya “hello” der oldu, bizim sıpalar...

Okey mokey, vat mat, ful dolu...
Bu ne kepazeliktir, irezillik diz boyu
Engiliş olmuş Türkçemin sağı solu,
Kendine “may neyim” der oldu, bizim sıpalar.

16.03.2002