Bizim Seyyah Deyada! (Rabbini Arayan Gez ...

Bizim seyyah günlerdir, hem düşündü hem gezdi!
Lezzet aldı bu işten, ne usandı ne bezdi.
Aldığı bu lezzetler, başka tat’a benzemez,
Bu bambaşka bir duygu ve çok özel bir hazdı!

“Devam” deyip gezmeye; indi nehir boyuna,
Dökülürdü bu nehir, bir deryanın koyuna.
Tam o yerde bulduğu, bir kayaya oturdu!
Bakalım ne eklemiş; o mübarek say’ine?

Bir tarafta acı su, bir tarafta tatlı su,
Binler çeşit canlıya, mesken olmuş iki su.
Öyle acip yaşamlar, bir arada bulunur!
Meşgul eder mecburen; bu tezatlar çok us’u!

Hele cesim şu deniz; ne acayip bir mesken!
Karadan fazla mahlûk, o yerde olur iskân.
Binler yıldır büyükler, küçükleri tüketmez(!)
Bir yanda balinalar, bir yanda çok minik can!

Hamsilerle, yunuslar, yüzüyorlar yan yana!
Neden karnı aç yunus, kıymaz küçük o cana?
Darvin denen soytarı, demek yalan söylemiş!
Yazık etmiş böylece, birçok cahil insana!

Nerde evrim masalı? Hani nerde mutasyon(?)
Gerçekler başka diyor, demek tümü atmasyon!
Yıllar yılı bilmeden, sahip çıktım evrime(!)
Yanlışıma burada, verdim artık bende son!

Tatlı balık, tuzlu su; bu ne bariz mucize!
Zehir gibi deryadan, tatlı balık avla ye!
Bunca, delil bürhan’a; etmez akil itiraz!
İnsafı olan elbet, gelmeli artık dize.

Tatlı suyla, tuzlu su, niye asla karışmaz?
Galip olan mizaçla, zayıf niye barışmaz?
Asırladır iç içe, yaşar, ırmak denizler,
Yan yana akarlarda, muhib gibi sarışmaz!

Çok muazzam mucize, zahir bakıp görene!
Binlerce bürhan vardır, inceleyip durana.
Kâinat bir kitaptır, tefsiri; ayet, hadis!
İnanmayan bir baksın; ol hazreti kur’an’a!

Ne kadar inatmışım, göz kapadım şemse ben!
Şu Kur’an güneşine, yumdum gözü ben neden?
Aman rabbim kulunu, affedip, eyle islah!
Güya bilim adına(!) ate oldum bilmeden!

Nasıl oldum bunca yıl, ben bu denli izansız?
Nasılda yaşamışım, Hakka lakayt, imansız!
Hürmet-i bayram için, banada bayram ettir!
Bunca mümin içinde, koyma beni bayramsız!

10.10.2007-İzmir-