Bizim Şarkımız Çalınıyor İçinde Sen yoksun

“”
Sezen Aksu ile Aşkın Tera_pi hali-1

“ağlamak güzeldir
süzülürken yaslar gözünden sakin utanma”

Hayat sahnesinde gözyaşların kadarsın,Sezen Aksu’nın ağlamak güzeldir şarkısı çalar,çalınmış acılarımıza. Ağlarsan ağla, gülmek onun okyanusu.
Sevginin acıtan dikenleri gül haline aşk sunmuştur,acı ezberini bozuyor, gidilmezlerin bozasını için hazanlar.Yaşamın getirileri oyundan sıkılırcasına kendi oyunlarına alıyor bizi.Bir gün sana da açacaktır kollarını beklemeler.İkimizin en çok sevdiği “Sezen “ parçalarında şimdi bin bir parçam çalınır. Yine ikimizin parçası çalınıyor; yalnız içinde sen yoksun.İşte o an beni hatırlayıp hafifçe ağlaman gerekir sezen sözlüm.
Yaşamın utkulu sarılışlarında kazanılmış özlemlerin denizinde dalgalarını coştur gözyaşlarınla.
“ ağlamak su gelip geçici dünyada
her şeye rağmen var olmak demek
ağlamak yasayan binlerce duygu
insanca ve coşkulu güzel bir şeydir”

Kimliğini yırtan bu parçanın üzünçlerinden yansımanı görüyor her halim.Yine yüreğimin teli kopuyor,ağlamak diyince dünyada yalnız senin ağladığını düşünürüm.Her gözyaşın kaktüslerimi büyütür, çöllere gerek yok İstanbul’da sensiz en büyük “Gobi”,seni hep beklemek bir hobi.
Kendi dikenlerini büyütür dert gülün.Mağrurlarının mağribine batar sözlerin yine Sezen’den bir sen çalar,asıl benim mağlubun okunur şu telden…
“askları da vururlar
şarkıya şiir olur
adanır sonsuz anısına
kanayan sevdanın”
Sersem bir duruşun güftelerinde, durulanmamış kirli amaçlarımın gömlekleri asılı kalır,sensizliğin rüzgarı uçurur,mandalsız asılan her duygumu.Yaşamın senfonisinden yıpranan urbaların günlerimi böler, ay geceye ağlar,sen hecelerine …Yine aynı gece, yine gözlerinden zamlanan damlalar.. Yine şarkımız çalınıyor; ama içinde sen yoksun.
“ağlamak senin kara dünyada
hala sevdiğin ve hissettiğin
tüm güzelliğin ve çirkinliğinle
var olduğundur var olduğundur”

Bütün var olmalar sabahları yıkar mı ki? Aynı gidişin batışından bizim güneşimiz doğurma,doğmamış hasretlerimizin üstüne.Üstsüz bir kavuşmanın üstünü örter mi son gecen.Yüreğini onarıp bakarsan,bu şarkılardan ders alınması gereken bir gitmenin yokuşundayız.
“ben başka yastıktayım
sen ele kuşak çözdün
ne ben mahremim ne sen
kavlimizi sen bozdun”
Ruhunun yaşama sarılan ormani kalmalarda,kavlimizin kavminden ayrılık düşük yapmış.Oysa bir bir ömür sevdanın Ömürcanı ya da Sevdanazı olacaktık.Kelebekler özgürdür,güneşine uçuncaya dek.Sen orda pervane ol,sen orda divane ol,sen orda beste ol bak yine bizden bir şarkı…
“bu gece ben şarkıların kederiyle içip
duman duman savrularak dağılmak istiyorum
bilmediğim sokakların yabancı insanına
kaynaşarak efkarımı dağıtmak istiyorum”

Baş başa kaldığım yıldız gecelerimde, yıldızlar gözbebeklerimden öpüyor,öpülme anım ay yerine tutuluyor dünyana.Dizlerine yatıyorum karanlığın,bu şarkıdan sonra yatacağım diyorum, ama sen şarkıysan,sen her harfime bestelenirken bu şarkılar nasıl bitirsin gecemi.
“bu gece ben cebimdeki en son kurusa kadar
yiyip içip gezip tozup tükenmek istiyorum
gün ışırken yalpa yalpa sallanıp ta giderek
evin yolunu bile şaşırıp kaybolmak istiyorum”
Belki sen arzularını yitirdin, belki sen güven güftelerini yırtıp attın,belki
yüreğinin pusulasını çaldırdın, belki beni hep hasta sandın,uzaklarını güfteleyerek beni hilal gecelere teslim ettin.Ay çok beyaz bu gece.Son gecen kadar beyaz. Yaşadıklarının kareleri yıldız ,her anın bulut gibi kaplamış evi,nereye baksam, sen canlanıyorsun.Ve bizim şarkımız çalınıyor; ama içinde sen yoksun,oysa bütün şarkılarımızın içinde sen vardın,sen söylerdin ilk ve son dizelerini. Evin içinden koşar durur şu şarkıyla.
“boş yer değil yok inanmam
koşarım yine ardından
bulsam da olur bulmasam da
bu ümit beni bil, bil yaşatan”

Acılar masum bekleyişin tomurcuk halinde ,bir gün goncaların, oncaların açacak…Yüreğinle, bedenini kardeş kılacaksın beklemelerime.Adımlarının gölgesinde rüzgarınla yarışacağım mistik ülkeme gelmen için. Bir bahta kapı açıldı, birkaç umudun kitabı,biraz artık hüzün, en çok da özlemlerin sıralanmış yine bizim şarkımız bu sefer içinde biraz sen varsın şarkı sözlüm