ve bizim şarkımız çalıyor
ben o eşsiz ezgi ile yazıyorum
sen varsın sadece bu dünyada
ben varım sadece bu dünyada
elma bahçesindeyiz
aklımızda o meşhur hikaye
Hz. Adem ile Hz havva
sen bana elmayı yeme diyorsun
ben seni dinlemiyorum yiyorum
ve biz dünyada kovuluyoruz
nereyi mi?
zamansız bir iklime
herşey bizim isteğimiz gibi
sen en kral alkol karşımlarında
mutluluğu arıyosun...
bense kahve mi alıyorum
menhetton sokaklarında
yalnızlığı mı? seni aramakla
zamanı zamansızlığını keşfediyorum
sen kafayı bulunca
ben senin istediğin yüze ve kişiliğe
bürünüyorum
ve ney sesi girerken ikimizde
cennet bahçelerinde sonsuzluğu
yaşıyoruz....
Kayıt Tarihi : 27.9.2009 23:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!