Ben fal-mal tutmuyorum şarkılardan,
Bir senin için şarkıları dinliyorum,
Şarkılarda sana bakıyorum,
Şarkılarda seninle yaşıyorum,
Seni buluyorum, seni görüyorum şarkılarda,
Kulaklarım tetikte, gözlerim tetikte,
Duygularım, heyecanlarım tetikte,
En uzaklardan sana doğru uçup duruyorum kuşlar gibi,
Dinledikçe.
Aşklar mı benziyor birbirine
Yoksa sevenler sevilenler mi benziyor?
Nereden biliyor bu besteciler, bu güfteciler
Ve bu şarkıcılar
Aşkımızı?
Bizi nereden bilip de anlatıyorlar bize,
Nasıl edip de sığdırabiliyorlar o büyük karasevdamızı
Müziğe,
Söze?
Bizi anlatıyorlar eloğullarına,
Elkızlarına bizlerden söz ediyorlar
Ve sanki müzikte göz ediyorlar
Sana, bana,
Bir Leyla ile Mecnun hüznü ekliyorlar
Sevdama.
Tüm şarkılar bizim şarkılarımız,
Elifi elifine bizim şarkılarımız,
Kılı kılına, noktası noktasına.
Nereden baksan hep ayni, anam-babam;
Çileler benim çilelerim, cefalar senin cefaların
Bizi dile düşürmekten başka işi yok mudur dersin
İnsanların?
(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
BİR ESİNTİLİ KUŞLUK VAKTİ isimli Serbest Şiirler înden > 99-100/100)
Kayıt Tarihi : 10.3.2005 10:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!