Bizim Sarı Keçili Yörükleri

Dağlarda yaşamayı kutlu sayar,
Bizim Sarı Keçili Yörükleri.
Çadırda tuluk ile ayran yayar,
Bizim Sarı Keçili Yörükleri.

Sabah keçiler ile dağa ağar,
Akşam olunca keçileri sağar.
Gork kabak ile hayvanları koğar,
Bizim Sarı Keçili Yörükleri.

Kışın soğukta kepeneği kapar,
Keçi gütmeye gider apar topar.
Sütün kesiğinden höşmerim yapar,
Bizim Sarı Keçili Yörükleri.

Seyis olan tekelere çan takar,
Gece üşüdüğünde ocak yakar.
Yazın kırkık ile keçiyi kırkar,
Bizim Sarı Keçili Yörükleri.

Süte yoğurt çalıp ağzını kapar,
Sütün kaymağından sade yağ yapar.
Çökelek peyniri deriye deper,
Bizim Sarı Keçili Yörükleri.

Dağlarda her bir yeri gezip tozar,
Kara çadırı kurup kilim yazar.
Sürüler ile yaylaları gezer,
Bizim Sarı Keçili Yörükleri.

Yaz olunca yüksek yerlerde uçar,
Kış gelince sahile doğru kaçar.
Saç üstünde börekle yufka açar,
Bizim Sarı Keçili Yörükleri.

Yörük dağda gezen keçiyi görür,
Keçilere akşam üstü yem verir.
Sabah akşam oğlakları emzirir,
Bizim Sarı Keçili Yörükleri.

Elinde değnek ile dağdan iner,
Çoban sürünün etrafında döner.
Keçilerin kulaklarını ener,
Bizim Sarı Keçili Yörükleri.

Yusuf radyonun haberini açar,
Akşam çadıra uzanıp çay içer.
Uykusu gelince kendinden geçer,
Bizim Sarı Keçili Yörükleri.