Yalnızlık korkusundan, karanlık gecelerden,
Bir ses ışıksız yollardan.
Vurulan bir insanın haykırışını andırır.
Kokmuş bir cesedin iğrençliği gibi.
Dinle ne olur,
Umuda akan şelale bizim olsun,
Bekle ki sen geleyim.
İçten sevmeyi bil artık.
Biten o masalların, saçmalığı gibi,
Son olup da, bitmesin bizim öykümüz.
Kayıt Tarihi : 5.5.2005 21:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!